ona strasznie jest podatna na sugestie innych czyli jak ja cos chce a mojemu bratu np sie to nie podoba to zawsze bierze strone innych a nie mnie wiec ja nie mam nic do gadania i ciagle tylko slysze ze dopoki mieszkam w ich domu to bede robic to co oni mi kaza nie wiem czy nie zerwe z tym chclopakiem bo bardzo sie denerwuje ze zaraz ktos nas zobaczy i rodzinka sie dowie i bede miala dopiero sajgon w domu wiec nie pozostaje mi nic innego ja sie caly czas martwic 
moze najpierw sporobuj porozmawiac z mama przeciez ona tez kiedys byla w twoim wieku sprobuj jej wytlumaczyc jakie to dla Ciebie wazne 
gloowka do gory na pewno bedzie dobrze , ale ważne, by nigdy nie 1), od punktualności, regularnego wychodzenia z psem bez kaprysów, nauczenia się odmawiania sobie pewnych rzeczy, zainteresowania domem, jego finansami, potrzebami itd. Taka samodyscyplina po prostu. I nie liczcie na to, że za 2 dni wychodzenia z psem coś się wam należy, bo wasi rodzice pracują na was 5 dni w tygodniu od nastu lat i nawet za to nie słyszą "dziękuję" (a też by chcieli). A jak już zacznie wam ta regularność czy punktualność porządnie wychodzić to zacznijcie to pchać przed oczy rodzicom (bo czasem mogą nie chcieć tego widzieć) i może wtedy wam popuszczą. Tyle, że to wymaga czasu.
| Verbatima napisał/a: |
| otoz mam juz 16 lat i strasznie staroswickich rodzicow mam starszych braci tylko ze oni sa bardzo duzo ode mnie starsi (od najmlodszego jest 8 lat roznicy) mam taki problem nie dosc ze nic nie moge : wychodzic na pole, ogladac telewizji do pozna czy nawet siedziec na kompie nie mowiac juz ze nie moge sie malowac (lecz ja to wszystko moge zrozumiec ) to nie moge miec KOLEGOW a najgorsze jest to ze mam wlasnie chlopaka tylko jak ja mam to powiedziec mojej rodzince oni mnie uwazaja za male dziecko no bo jesli chodzi o jakies tam obowiazki to juz jestm strasznie dorosla a jak ja chce jakies przyjemnosci to nic gadalam z mama ze jestem juz duza to ona sie mna mnie wydarlai i bylo juz po rozmowie ja im chyba nigdy nie powem o chlopaku nigdy |