| Cytat: |
| części zdania: podmiot, orzeczenie (proste i złożone), przydawka (przymiotnikowa, dopełniaczowa, przyimkowa), dopełnienie (bliższe i dalsze), okolicznik,
|
| Cytat: |
| 2. Podmiot domyślny. Jedynym formalnym wykładnikiem tego typu podmiotu jest końcówka czasownika, informująca nas o liczbie, osobie i ewentualnie rodzaju; podmiot domyślny można zastąpić zaimkiem (przyszliśmy : liczba mnoga, rodzaj męskoosobowy, pierwsza osoba -my ; przyszłaś : liczba pojedyncza, rodzaj żeński, druga osoba -ty ).
Występowanie w zdaniu podmiotu domyślnego nie wyklucza obecności określeń podmiotu: tego typu sytuację można dostrzec na przykład w zdaniach Przerażeni (my) zamilkliśmy czy Zmordowani (oni) posnęli. Według innej interpretacji wyrazy zmordowani i przerażeni pełnią funkcję podmiotu i zostały użyte w znaczeniu rzeczownikowym (por. Chory poczuł się lepiej; Wczoraj odwiedzili nas znajomi ). 3. Podmiot logiczny. Podmiotem logicznym nazywamy podmiot występujący w dopełniaczu, a więc nie mający formy gramatycznej dla tej części zdania typowej. Z sytuacją taką najczęściej spotykamy się wtedy, gdy orzeczenie wyraża brak lub zmianę ilości czegoś (Janka nie ma w szkole, Zabrakło mi pieniędzy, Przybyło dnia, Ubyło wody ) albo przydawką określająca podmiot jest liczebnik czy zaimek liczebny (Pięciu chłopców grało w piłkę; Troje dzieci bawiło się w piaskownicy; Ile osób przyszło? ). Przy analizie konstrukcji z liczebnikiem można też uznać za podmiot całość, bez wyodrębniania liczebnika jako przydawki (Pięciu chłopców grało w piłkę ). 4. Podmiot szeregowy. Podmiot szeregowy składa się z co najmniej dwóch elementów współrzędnych (Kot i pies jedzą z jednej miski; Ani kota, ani psa nie było na podwórku ). Podmiot szeregowy może łączyć się z rzeczownikiem w liczbie mnogiej (narzuconej przez rzeczywistość - podmiot odnosi się nie do jednego obiektu, ale wielu**) lub w li- czbie pojedynczej (narzuconej przez najbliższy rzeczownik). Na ogół orzeczenie ma jednak formę liczby mnogiej. Zgoda między podmiotem a orzeczeniem obejmuje także kategorię rodzaju. Wybór rodzaju zależy od tego, jakie rzeczowniki wchodzą w skład podmiotu; obecność rzeczownika męskiego osobowego (lub obecność osoby płci męskiej sugerowana na przykład przez wyraz państwo czy nazwisko małżeństwa) powoduje, że orzeczenie przybiera formę męskoosobową: Chłopcy i dziewczynki przyszli; Adaś, Marysia, Kasia i Ewa nie odrobili lekcji; Kowalscy wyjechali nad morze. Męskoosobowa postać orzeczenia pojawi sie także w zdaniach, w których jednym ze składników szeregu będącego podmiotem jest nazwa zwierzęcia rodzaju męskiego: Moja babcia i kot drzemali w fotelu. 5. Podmiot towarzyszący. Podmiotem towarzyszącym nazywamy konstrukcję składającą się z rzeczownika w mianowniku, przyimka z i rzeczownika w narzędniku (ojciec z synami, matka z córką, pani z pieskiem ). Podmiot towarzyszący łączy się z czasownikiem w liczbie mnogiej, o ile jeden z członów nie jest nierównorzędny znaczeniowo drugiemu (Ojciec z synami wybrali się na mecz, ale Pani z pieskiemspaceruje po parku ). |